Մեկ տարին Սատուրնի վրա համարժեք է Երկրի գրեթե 30 տարուն: Սատուրնը միակ մոլորակն է, որի խտությունն ավելի փոքր է, քան ջրինը։ Սատուրնի ամենամեծ արբանյակը՝ Տիտանը, միակ արբանյակն է Արեգակնային համակարգում, որ ունի մթնոլորտ:Սատուրն Արեգակնային համակարգում ամենաընդարձակ օղակներն ունեցող մոլորակն է:
Սատուրնը «ամենահարթ» մոլորակն է:
Սատուրնը ունի շատ տաք մակերևույթ, որի ջերմությունը հասնում է 117°C:
Սատուրնը «սեղմվում է». սեղմումը նկատելի է մոլորակի բևեռներում, սա կապված է արագ պտույտի հետ։ Այդ սեղմվածությունը լավ նկատելի է նույնիսկ աստղադիտակով դիտելիս:
Սատուրնը հեշտությամբ կարելի է տեսնել անզեն աչքով:
Սատուրնի վրա կանգնել չենք կարող, այն հիմնականում գազից է բաղկացած: Այս «գազային հսկան» կրում է նաև մեծ քանակությամբ հելիում:
Սատուրնը հռոմեական դիցաբանությունում հողագործության աստվածն է, իսկ հունական դիցաբանությունում այն կոչվում է Զևսի հոր՝ ժամանակի նախաստված Քրոնոսի անվամբ:
Սատուրն մոլորակի հայկական անվանումն է Երևակ, բառի հիմքում ընկած են երևալ, առաջ գալ և տեսիլք իմաստները: