Մի գեղեցիկ ամառվա օր խնձորենու վրա աճել էին 5 խնձոր։ Ամենագեղեցիկն Արևիկն էր։ Երբ նրա վրա արև էր ընկնում, Արևիկը կարծես փայլում էր։ Մյուս չորս խնձորների անուններն էին՝ Ֆիֆա, Միֆա, Տոմա և Ֆոմա: Նրանք նախանձով էին միշտ նայում Արևիկին, և երազում էին, թե երբ պիտի գան և քաղեն իրենց: Նրանց թվում էր, թե երբ քաղեն Արևիկին՝ իրենք էլ կսկսեն փայլել:
Երբ եկավ աշունը,Արևիկն անքան էր ծանրացել և մեծացել , որ ընկավ հողի վրա։ Մյուս խնձորները շատ ուրախացան, որ նրանք մնացին ծառին՝ առանց ամենագեղեցիկ խնձորի։ Բայց սկսեց ուժեղ քամի և անձրև, և նրանց բոլորին գցեց հողի վրա։ Այսպիսով բոլոր խնձորները գետնին նայում էին միմյանց, բաց Արևիկը միևնույնն է փայլը չէր կորցնում։